Priorytetem dla formy w pełni zadaszonego amfiteatru było takie ukształtowanie bryły obiektu, aby ingerencja w otaczający krajobraz parku była możliwie jak najmniejsza. Stało się to nie lada wyzwaniem zważywszy na fakt, że wytyczne dla nowego budynku amfiteatru przewidywały pełne zadaszenie zarówno sceny jak i widowni na 3 tys. miejsc i stworzenie potężnych rozmiarów przedpola dla pomieszczenia takiej ilości użytkowników.

_

Pierwszym założeniem było wytyczenie „terytorium” obiektu poprzez zastosowanie podwójnej ściany o stałej wysokości 4,05m, wyznaczającej granicę amfiteatru.

Powstał obiekt o klarownym i funkcjonalnym układzie jako nowo ukształtowana formacja ziemno – żelbetowa z wtopioną, maksymalnie wypłaszczoną widownią amfiteatralną z jedną główną trybuną opartą na kształcie litery V. W wolnej przestrzeni przylegającej do widowni, w obszarze podwójnego muru, rysuje się szeroki prawie 4 metrowy trakt tworzący kuluary jak w tradycyjnym teatrze. Program amfiteatru uzupełnia budynek zaplecza okalający scenę od strony północnej oraz część magazynowo-techniczna i blok toalet, obsługujących także park, zlokalizowane pod trybuną w części południowej. Obiekt wpisuje się w regularny kształt trapezu, a obrys zadaszenia pokrywa się z rzutem amfiteatru.

_

Trapezoidalny plan amfiteatru wyniknął z proporcji ukształtowania widowni i sceny. Krzywa widoczności, dostępność i wypiętrzenie widowni, a także względy akustyczne przeważyły o tym, że taki właśnie kształt rzutu okazał się optymalny. Pomimo znacznej ilości widzów nawet najdalej położone rzędy mają dobry kontakt wzrokowy ze sceną, a niewielkie wypiętrzenie tylnych sektorów pozwala na całkowite schowanie odbywających się widowisk 'za murem’. Powstała przestrzeń jest bardzo kameralna i a jednocześnie zaskakująco monumentalna. Dzieje się tak za sprawą zadaszenia, które jest białe, lekkie i sprawia wrażenie oderwania od masywnej podstawy, a układ drewnianych dźwigarów niczym kręgosłup prehistorycznego gada wyznacza krawędzie podniebienia.

_

Projekt amfiteatru w maksymalny honoruje zieleń, która stanowi element składowy architektury. Ukształtowany po obwodzie mur kamienny pokryty jest okładziną kamienną. Z czasem obrośnie bujną roślinnością wtapiając amfiteatr w otaczającą zieleń parkową.