Punktem wyjścia dla architektonicznych poszukiwań było z jednej strony nawiązanie do zastanego układu urbanistycznego i neomodernistycznych budynków w sąsiedztwie, z drugiej, przy zastosowaniu oszczędnych środków wyrazu charakterystycznych dla współczesnej architektury, stworzenie obiektu, który stałby się rozpoznawalną wizytówką dzielnicy, miejscem szczególnym na mapie Warszawy.

Obszar inwestycji, trudny z uwagi na bliskie sąsiedztwo budynków szkoły oraz określone w decyzji ULICP ograniczenia, skłoniły nas do zaprojektowania budynku o zwartej bryle i zdefiniowanej formie.

Przekręcony prostopadłościan oparty na rzucie kwadratu, częściowo podcięty, dopasowuje się do kontekstu otoczenia zachowując relacje przestrzenne i domykając układ urbanistyczny kompleksu szkolnego.

Budynek dzięki swoich wyważonych proporcjach oraz minimalistycznej, ale przyjaznej w odbiorze architekturze, ma w sposób jak najbardziej skuteczny inspirować oraz integrować użytkowników w każdej grupie wiekowej. Ma również stać się miejscem wyjątkowym i niepowtarzalnym.

Harmonijna i spójna koncepcja budynku i zagospodarowania terenu tworzy taki właśnie klimat.