Koncepcja urbanistyczno-architektoniczna zagospodarowania terenu centralnego Politechniki Warszawskiej

Idea projektowa, w myśl projektów nowej generacji dotyczących przestrzeni publicznej, stawia sobie dwa cele: ukazać w sposób czytelny efekt, iż skala i hierarchia mają duże znaczenie w naszym odbiorze architektury, a po drugie: zaproponować innowacyjny sposób zdefiniowania współczesnych struktur budynków wyższej uczelni wraz z towarzyszącymi im przestrzeniami publicznymi.

_

Obecnie Plac Politechniki w Warszawie jest scharakteryzowany poprzez różnorodność urbanistyczną i architektoniczną. Zdominowany przez ruch samochodowy jest miejscem „przepływów”, gdzie spotykają się różnorodne aspekty miasta. Tutaj budynek przybiera swój własny, specyficzny stan. Projekt nie czerpie z istniejącej struktury zabudowy, ale stwarza/funkcjonuje/działa jako wyraźne złącze zbierające różne urbanistyczne jednostki i skale. Budynek powinien być rozumiany jako kontynuacja miasta we wnętrzu i w pionie. Miejsce „przepływów” i transformacji, przyśpieszenia i zwolnienia. Rezultatem takiego projektowania jest urbanistyczna konstrukcja, „maszyna miejska”, która wykorzystuje swój potencjał skrzyżowania ruchu miejskiego i akademickiego w celu aktywizacji przestrzeni publicznej i przeciwdziała jej prywatyzacji.

_

Prezentowany projekt jest czymś więcej niż tylko kilkoma nowymi budynkami. Znajduje się na wyższym poziomie niż architektura, która oferuje tylko mix funkcji. W proponowanej redefinicji kwartałów w bliskim sąsiedztwie auli Politechniki Warszawskiej proces historyczny i współczesna miejska zabudowa pełnią rolę infrastruktury – procesu architektonicznego nie można odróżnić od procesu krajobrazowego. Projekt aranżuje nowy kod urbanistyczny, wnosi nową konotację samego krajobrazu miejskiego. Zmienia to jego wartość semantyczną w tym sensie, że dzięki nowym interpretacjom nabiera on innego przesłania estetycznego. Forum Publicum wyznacza hierarchię wartości życia publicznego, oferuje nowy krajobraz uczelni z jednej strony, z drugiej mieści w sobie potencjał strukturalny dla wydarzeń i aktywności publicznej.