IDEA

Pierwszym przystankiem, z którym stykamy się na początku swojej drogi do dorosłości jest przedszkole. To ten budynek staje się dla dziecka drugim domem. Tym samym jest istotnym elementem kształtowania świata w obrębie dziecięcej społeczności. W naszym podejściu do projektowania architektury nie ograniczamy się do stworzenia budynku, ale raczej próbujemy zaprogramować przestrzeń w powiązaniu z nim. Przestrzeń przyjazną i bezpieczną, przenikającą się z terenami zewnętrznymi placów zabaw i ogrodu. Przestrzeń, w obrębie której dzieci będą chciały spędzać czas, bawić się i wychowywać, ale też edukować. Dlatego tak ważny jest odbiór budynku, który ma tworzyć i w świadomy sposób programować krajobraz świata dziecka w powiązaniu z otaczającą przyrodą. Istotą formułowania idei było stworzenie takiej formy nowej zabudowy, która przenikając się z krajobrazem wyznacza w czytelny sposób pola aktywności najmłodszych użytkowników, nie tworząc jednocześnie granic w tradycyjnym tego słowa znaczeniu.

URBANISTYKA

Idea kształtowania ładu urbanistycznego na zadanej działce odnosi się kompozycyjnie do maksymalnie prostego układu, składającego się z dwóch obszarów placów zabaw dedykowanych dzieciom młodszym i starszym na przecięciu których znajduje się dwukondygnacyjna bryła budynku. Parawanem wyznaczającym tereny zabaw jest ażurowa forma pergoli o stałej szerokości 2 metrów, w obrębie której wydzielono funkcje dodatkowe: altanę, magazyn zabawek i magazyn narzędzi ogrodniczych. Pergola nie stanowi ogrodzenia w tradycyjnym tego słowa znaczeniu, jest jednak elementem wyróżniającym się w przestrzeni, spajającym elementy zewnętrznego krajobrazu przedszkola.

Zasada kształtowania zagospodarowania terenów zewnętrznych opiera się na idei ukształtowania przedszkola w jak największym powiązaniu z ogrodami i terenem zielonym na działce.

ARCHITEKTURA

Zwarta forma obiektu wpisana w kwadrat o boku 34m zawiera bloki funkcjonalne, które wypełniają przestrzeń, ale jednocześnie pozwalają na kontrolowaną perforację bryły wykształcając patia i pustki. Modułowość układu funkcjonalnego wnętrza przedszkola znajduje odzwierciedlenie w rytmie detalu elewacji i kontynuację w obszarze zagospodarowania w postaci ażurowej pergoli. Taki zabieg pozwolił na stworzenie wewnętrznego krajobrazu przedszkolnej wioski zarezerwowanego wyłącznie dla małych użytkowników, którzy mogą z pełną swobodą korzystać z możliwości bezpiecznego przebywania ‘na zewnątrz’, ale w obrębie zespołu budynku.